Η λύσσα, είναι μολυσματική ασθένεια, που προσβάλλει πολλά θερμόαιμα ζώα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται ο άνθρωπος, η γάτα, και ο σκύλος.
Συνήθως μεταδίδεται από το σάλιο του λυσσασμένου ζώου, όταν μας δαγκώσει.
Το μικρόβιο, προσβάλλει το νευρικό σύστημα και οδηγεί σε έναν μαρτυρικό θάνατο, σε ένα διάστημα που ποικίλλει από λίγες μέρες έως έξι μήνες.
Όταν η αρρώστια προσβάλλει μια χώρα, τότε μεταδίδεται στα άγρια ζώα και γίνεται δύσκολο η αδύνατο να καταπολεμηθεί.
Στην Ευρώπη, οι κύριοι φορείς αυτής της ασθένειας είναι οι αλεπούδες, που πλησιάζουν στα περίχωρα τις νύχτες για να βρούνε τροφή, συναντούν γάτες και έτσι τους μεταδίδουν την λύσσα.
Στην Κεντρική και Νότια Αμερική, οι νυχτερίδες.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, φορείς είναι οι αλεπούδες, οι μεφίτες και το ρακούν.
Τα κράτη που είναι απαλλαγμένα από τη λύσσα, δηλαδή η Βρετανία, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία, έχουν θεσπίσει αυστηρούς κανόνες για όλους τους σκύλους και τις γάτες που μπαίνουν στη χώρα.
Στη Βρετανία οι γάτες (όπως και τα άλλα θηλαστικά) μένουν σε καραντίνα για έξι μήνες, από όπου και αν προέρχονται, ενώ στην Αυστραλία η τη Νέα Ζηλανδία κανένας σκύλος η γάτα δεν μπαίνει, εκτός και αν έχει ήδη παραμείνει στην Βρετανία για ένα χρόνο.
Με άλλα λόγια, μια γάτα από τις ΗΠΑ πρέπει να μείνει έξι μήνες σε καραντίνα στην Βρετανία και άλλους έξι ελεύθερη στο ίδιο κράτος, για να πάρει άδεια εισόδου στην Αυστραλία η τη Ν. Ζηλανδία.
Μερικά άλλα κράτη, κυρίως στη Βόρεια Ευρώπη, όπου η λύσσα είναι σπάνια, περιορίζουν την εισαγωγή η επιβάλλουν μικρότερες περιόδους καραντίνας.
Γι' αυτό αν θέλετε να μεταναστέυσετε, είναι βασικό να πάρετε πληροφορίες για τους κανονισμούς που διέπουν αυτό το κράτος.
Πολλά κράτη, επιβάλλουν αντιλυσσικά εμβόλια και παρά το γεγονός ότι μέχρι πρόσφατα εφεωρουντο επικίνδυνα για τις γάτες, σήμερα βελτιωμένα εμβόλια αποδείχτηκαν απολύτως ακίνδυνα.