Η γέννα

Πολλές γάτες είναι ικανές να γεννήσουν μόνες τους. 
Μερικές όμως δυσκολεύονται και χρειάζεται μια ιδιαίτερη προσοχή. 
Εαν μια γάτα δυσκολευτεί την ώρα που γεννάει μπορεί να εγκαταλείψει την προσπάθεια να βγάλει το γατάκι από τη μήτρα, ακόμη και αν το γατάκι έχει μισοβγει. 
Αυτη είναι μια από τις λίγες περιπτώσεις που μπορείτε να σώσετε την ζωή του γατιού χωρίς να βάλετε σε κίνδυνο την ζωή της μάνας. 
Όταν παίζετε το ρόλο της μαμής πρέπει να έχετε μεγάλη σταθερότητα και ένα βοηθό απαραίτητα. 
Και επί το έργον. 
Πλυντε προσεκτικά τα χέρια σας, ενώ ο βοηθός θα φέρνει μια πετσέτα. 
Κρατήστε τη γάτα σταθερά και προσεκτικά από τους ώμους. 
Εξετάστε το γατάκι που βγαίνει. 
Θα πρέπει να δείτε η το κεφάλι και ένα η δυο μπροστινά πόδια η την ουρά και τα πίσω πόδια. 
Τότε πιάστε όσο περισσότερο μέρος του σώματος γίνεται με τα χέρια τυλιγμένα στην πετσέτα και τραβήξτε προσεκτικά. 
 Αν αυτή η μέθοδος δεν αποδώσει, προσπαθήστε να... τακτοποιήσετε κάπως αλλιώς το γατάκι μέσα στην πύελο, σπρώχνοντας το πίσω περίπου ένα εκατοστό και μετά γυρίστε το ελαφρά. 
Το προσεκτικό τράβηγμα κουνώντας το πότε από τη μια και πότε από την άλλη είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από ένα κατευθείαν τράβηγμα προς τα έξω. 
Εαν αποτύχει και αυτή η μέθοδος φωνάξτε τον κτηνίατρο αμέσως. 
Ίσως φτάσει αργά για να σώσει το συγκεκριμένο γατάκι, άλλα τα άλλα ίσως έχουν περισσότερες πιθανότητες. 
 Άλλο ένα συνηθισμένο πρόβλημα είναι ότι το γατάκι δεν μπορεί να αναπνεύσει αμέσως. 
 Αυτό μπορεί να οφείλεται σε μια σειρά λόγους, άλλα ο πιο συνηθισμένος είναι ότι η γάτα είναι κουρασμένη και δεν τελείωσε τη δουλειά που έπρεπε να κάνει. 
Με άλλα λόγια, γέννησε το γατάκι, άλλα δεν το καθάρισε από τις μεμβράνες η δεν  το έπλυνε με τη γλώσσα της για να το τονώσει. 
Έτσι το γατάκι μένει εκεί μέσα στο "σακκο" του προσπαθώντας μάταια να αναπνεύσει. 
Βγάλτε τις μεμβράνες με μια στεγνή πετσέτα και καθαρίστε του τη μουσούδα και το κεφάλι, σκουπίστε το στόμα και τη μύτη και βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν υπολείμματα υγρού στο στόμα. 
 Εαν είναι ακόμη υγρό, ένα γερο τρίψιμο σε όλο του το σώμα θα το βοηθήσει να αναπνεύσει, και θα το κάνει να βγάλει κραυγές φαινομενικά αγανάκτησης, άλλα που στην πραγματικότητα θα βοηθήσουν τα πνευμόνια του να ανοίξουν. 
Ο ομφάλιος λώρος που συνδέει το γατάκι με τον πλακούντα κανονικά κόβετε από την ίδια τη γάτα. 
Εαν μένει ανέπαφος πρέπει να κοπεί. 
Πολλά βιβλία και οδηγοί δίνουν ένα κατάλογο εργαλείων και τονίζουν ότι είναι απαραίτητο για την φροντίδα του ομφάλιου λώρου. 
Στην πραγματικότητα δεν χρειάζονται. 
Στην φύση, ο λώρος κόβεται μετά από ένα δάγκωμα της γάτας και αν το αμελήσει σίγουρα θα κοπεί μόνος του, γιατί έχει αυτή τη φυσική τάση. 
Πολλά προβλήματα στον ομφαλικο χώρο προξενήθηκαν από την επέμβαση του ανθρώπου. 
Βέβαια αν τα χέρια σας είναι καθαρά και στεγνά και ξέρετε πως να επεμβετε χωρίς να προκαλέσετε ζημιά - προχωρήστε - αλλιώς αφήστε το μόνο του. 
Μην επιχειρήσετε πάντως να χρησιμοποιήσετε τσιμπιδάκια η ψαλλιδι.