Η ρώσικη μπλε γάτα

Η Ρώσικη μπλε έχει τρίχωμα κοντό, πυκνό και μαλακό, που θυμίζει εκείνο της φώκιας, χρώματος ασημί-γκρίζο, που μοιάζει μπλε. Μακρύς κορμός, ψηλά πόδια (τα πίσω ψηλότερα), σκελετός μέτριος. Κεφάλι τριγωνικό, κοντύτερο από εκείνο της Σιάμ, επίπεδο και στενό μέτωπο. Λαιμός μακρύς και λυγερός. Αυτιά πλατιά στη βάση και μυτερά επάνω. Μάτια λαμπερά χρώματος έντονου πράσινου.

Η ιστορία της ακριβοθώρητης στη χώρα μας καλλονής του βορρά. Όπως αναφέρεται στη γατοπαράδοση η εν λόγω κυρία μας έρχεται από το Αρχαγκέλσκ της Ρωσίας. Κάποιοι Άγγλοι ναύτες, που επισκέπτονταν το λιμάνι την απήγαγαν, υποκύπτοντας στη γοητεία του πανέμορφου τριχώματος της.

Πριν το 1900 ήταν γνωστή ως μπλε Αρχαγκέλσκ, Μαλτέζικη, Ισπανική - πλήρης σύγχυση περί την καταγωγή της δηλαδή. Πάντως το γεγονός ότι το είδος συναντάται στις σκανδιναβικές χώρες αποδεικνύει τη ρωσική της ρίζα, κατά τους ειδικούς.

Το ντεμπούτο της στις επιδείξεις έκανε η μπλε Ρωσική γάτα στη Βρετανία, στα τέλη του 19ου αιώνα. Ωραία, νέα, διάσημη και όμως ήταν ατυχής η μετανάστρια, αφού η καινούρια της πατρίδα δεν διέθετε μνηστήρες του είδους της. Αναγκάστηκε, κατόπιν αυτού, η πτωχή πλην τίμια, να ζευγαρώσει με Βρετανούς αποικιοκράτες (του αυτού χρώματος), καθώς και Σιαμέζους πρίγκιπες που είχαν κοινά χαρακτηριστικά με αυτήν. Παρά τις προσπάθειες των εκτροφέων το προξενιό δεν πέτυχε απόλυτα και η μπλε ρωσική γάτα κατάντησε... γιαλαντζί, κοινή μοίρα όλων των γατών που έτυχε να ζευγαρωθούν με ακατάλληλα είδη. Στην περίπτωση της μπλε καταστράφηκε το ξεχωριστό προσόν της, ο μανδύας της.

Μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο οι Βρετανοί εκτροφείς προσπάθησαν να διορθώσουν το λάθος τους, εισάγοντας βεριτάμπλ Ρώσους γαμπρούς, πείραμα το οποίο και πέτυχε.

Η ρωσική μπλε αναπαράγεται 1-2 φορές το χρόνο και αποκτά 4-5 γατάκια τη φορά - κατά μέσο όρο. Τα μικρά γεννιούνται με άφθονο και μαλακό τρίχωμα.

Μια ρωσική μπλε για να είναι... ρωσική μπλε οφείλει να διαθέτει τα κάτωθι χαρακτηριστικά (εκτός εκείνων που αναφέρονται στην εισαγωγή): Η ουρά πρέπει να είναι μακριά και λεπτή. Το σαγόνι πάλι πρέπει να είναι δυνατό και τα μάτια αμυγδαλωτά, μακριά από τη μύτη και σχιστά όσο την πλησιάζουν. Το τρίχωμά της επιβάλλεται να είναι "μπλε" (της ίδιας απόχρωσης) και να μην υπάρχουν άλλα χρώματα.

Και τώρα το κλου: Μαύρες και άσπρες... μπλε ρωσικές εκτρέφονται ήδη στη Νέα Ζηλανδία. Πώς θα λέγεται άραγε το αναδομηθέν αιλουροειδές; Αν σκεφτεί όμως κανείς ότι ξεκίνησε από την πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ.