Τα μικρά αιλουροειδή, κατέχουν ένα χώρο είτε μόνα, η πιο συχνά ανά ζεύγη, όπου και ανατρέφουν τα μικρά τους.
Τα λιοντάρια, ζούνε σε ένα πλατύ οικογενειακό σχήμα, που λέγεται κοπάδι και που αποτελείται από ένα αρσενικό αρχηγό, δυο η τρία θηλυκά (από τα οποία κάποιο μπορεί να έχει σταματήσει να γεννάει) και ένα η δυο γέννες από λιονταράκια.
Όταν τα αρσενικά λιοντάρια ενηλικιωθούν απομακρύνονται από το κοπάδι.
Αυτό γίνεται όταν γίνονται δέκα οχτώ μηνών έως τριών χρονών οπότε έχουν πια εξασκηθεί στις μεθόδους του κυνηγιού και της αυτοάμυνας.
Σε πολλά σημεία, η συμπεριφορά της κατοικίδιας γάτας, μοιάζει με του λιονταριού.
Αν αφήσουμε έναν αρσενικό γάτο ελεύθερο να κάνει ο' τι θέλει, θα φτιάξει ένα χαρέμι με μια η δυο θηλυκές γάτες μέσα στον ζωτικό χώρο, όπου η ομάδα θα ζει αρμονικά, συχνά μοιραζόμενη τα καθήκοντα του θηλασμού, της ανατροφής και της εξάσκησης των μικρών γατιών.
Η κατοικίδια γάτα, αν και φαίνεται δεμένη με τα μικρά της, εύκολα υιοθετεί τα μικρά μιας άλλης γάτας η ακόμα και τα μικρά άλλων ζώων, όπως κουταβάκια η κουνελάκια.
Ο αρσενικός γάτος, παραμένει πολύ δεσποτικός.
Αν άλλοι αρσενικοί παραβιάσουν το χώρο, θα διωχτούν αμέσως και τα μικρά γατάκια, είναι ανεκτά μόνο εφόσον είναι ακόμη νεαρά.
Όταν μεγαλώσει η νέα γενιά, ιδίως τα αρσενικά, φεύγουν από τη φωλιά και δημιουργούν το δικό τους ζωτικό χώρο και αν κάποιο από τα αρσενικά μείνει, τότε
γίνεται ασυνήθιστα υποταχτικό και σε καμιά περίπτωση δεν του επιτρέπεται να ζευγαρώσει με τις θηλυκές γάτες του χαρεμιού, όταν είναι η εποχή τους.
Το σύστημα του κοπαδιού, που έχουν υιοθετήσει οι λύκοι και οι σκύλοι, γίνεται αιτία για μια καλύτερη συνεργασία στο κυνήγι της τροφής, γιατί έχουν την τάση να ζουν σε σχετικά μεγαλύτερες κοινότητες.
Έτσι, οι εντελώς αντίθετες συνήθειες των κατοικίδιων σκύλων και των γάτων, μπορούν να αποδοθούν σε θεμελιώδεις διαφορές στην κοινωνική τους συμπεριφορά.
Εκτός από το ζήτημα της ιεραρχίας ανάμεσα στους αρσενικούς την εποχή του ζευγαρώματος, οι κατοικίδιες γάτες δεν παραμένουν σταθερά προσηλωμένες σε κανόνες προτεραιότητας.
Πότε η μια και πότε η άλλη θα έχει την προτεραιότητα στο φαΐ.
Μερικές γάτες, προτιμούν να έχουν το δικό τους ατομικό χώρο για ύπνο, άλλες πάλι είναι ευχαριστημένες να κοιμούνται οπουδήποτε - ακόμη και με το σκύλο του σπιτιού.
Τις ιδιαίτερες, προσωπικές προτιμήσεις της γάτας, πρέπει να τις προσέχουμε και να φροντίζουμε να τις ικανοποιούμε.
Ωστόσο, μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα, όταν γεννηθούν πολλά καινούρια γατάκια σε μια ήδη πυκνοκατοικημένη, σχετικά μικρή περιοχή, από την οποία ζώα που πρέπει να απομακρυνθούν η νεαροί ενήλικες δεν μπορούν να φύγουν και να δημιουργήσουν ζωτικούς χώρους.
Σε μια τέτοια περίπτωση μερικά ζώα, συνήθως τα αρσενικά, άλλα καμιά φορά και οι θηλυκές γάτες, δεν επιτρέπεται να φάνε πριν χορτάσουν όλα τα άλλα ζώα.
Αυτά τα καημένα είναι πολύ πιθανό να αρρωστήσουν και να ψοφήσουν.
Άλλες φορές πάλι, μπορεί να ξεσπάσουν σοβαροί καυγάδες, γιατί η "υποτελής" γάτα, δεν έχει τρόπο διαφυγής και κανένα ασφαλές μέρος για να αποσυρθεί.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι μάχες μπορούν να προληφθούν, αν απομακρύνουμε τα ζώα που κινδυνεύουν, φροντίζοντας να δίνουμε αρκετή τροφή για όλα και κυρίως μειώνοντας τον πληθυσμό.
Γι' αυτό δεν πρέπει να κρατάμε πολλές γάτες.
Τρεις γάτες - ένας αρσενικός και δυο θηλυκές - είναι, ο,τι πρέπει για ένα μέτριο σπίτι με κήπο και δυο είναι το μάξιμουμ, για ένα διαμέρισμα.
Η μάχη επίσης μπορεί να αποφευχθεί η να σταματήσει, με μια αυστηρή συμπεριφορά η με την ισχυρή θέληση του ανθρώπου, που οι γάτες αναγνωρίζουν σαν κύριό τους.