Όσφρηση και γεύση στις γάτες

Οι γάτες δεν χρησιμοποιούν την όσφρηση προκειμένου να ανακαλύψουν τη λεία τους, όπως κάνει ο σκύλος. 
Η μύτη είναι κοντή και η βλεννογόνος μεμβράνη που σχετίζεται με την όσφρηση, είναι και αυτή περιορισμένη. 
Η όσφρηση, έχει σχέση με την τροφή, τις κοινωνικές και τις σεξουαλικές δραστηρίοτητες. 
Η κατοικίδια γάτα, έχει ένα μικρο θύλακα στον ουρανίσκο, το ινιορινικον όργανον που ονομάζεται όργανο του "zacobson" και περιβάλλεται από δεκτικά κύτταρα. 
Μολονότι αυτό μπορεί να σχετίζεται με τη γεύση, μοιάζει μάλλον να εκτελεί κοινωνικές λειτουργίες. 
Τον χαρακτηριστικό εκείνο μορφασμό που κάνουν τα άγρια σαρκοβόρα καθώς και άλλα είδη, όπου τα χείλη τραβιούνται πίσω και προς τα επάνω, η μύτη ζαρώνει και πάει πίσω και το κεφάλι σηκώνεται, τον παρατηρούμε καμιά φορά στις κατοικίδιες γάτες, όταν μυρίσουν τα ούρα μιας άλλης γάτας. 
Αυτη η παράξενη στάση, βοηθάει φαίνεται τη μυρουδιά, να φτάσει στο όργανο του "zacobson". 
Η αίσθηση γεύσης με τη γλώσσα, είναι περιορισμένη στα αλμυρά, τα πικρά, τα ξινά και τα γλυκά. 
Γενικά, οι γάτες αγαπούν το αλάτι, άλλα δεν αντιδρούν όλες το ίδιο στα γλυκά αν και οι περισσότερες αγαπούν την σοκολάτα. 
Το φρέσκο αίμα, το κρέας και το συκώτι ξυπνούν μια θετική αντίδραση, άλλα αυτό οφείλεται μάλλον στην όσφρηση παρά στη γεύση.