• Οι τετράποδοι φίλοι μας

Πως θα μάθει να λερώνει μια γάτα εκεί που πρέπει

Γάτες
Πως θα μάθει να λερώνει μια γάτα εκεί που πρέπει

Οι καλές μητέρες-γάτες, εκπαιδεύουν προσεχτικά τα μικρά τους στα θέματα της καθαριότητας χωρίς καμιά βοήθεια από μας. Υπάρχουν όμως καλές μητέρες και κακές όπως και στους ανθρώπους. Η καλή μητέρα, εκτός από το ότι θηλάζει τα γατάκια της σε κανονικά διαστήματα, θα τα καθαρίσει κιόλας πολύ προσεχτικά με τη γλώσσα της, μετά το φαγητό. Γλείφοντας την περιοχή της έδρας μετά το γεύμα, προκαλεί ορισμένα αντανακλαστικά στο γατάκι, που έχουν σαν αποτέλεσμα την ούρηση και την αφόδευση και αυτή η μέθοδος είναι πολύ καλή για να την ακολουθήσουμε, αν χρειαστεί αργότερα για τον ίδιο σκοπό. Ώσπου να μπορέσει το γατάκι να περπατήσει μόνο του, η μητέρα τρώει όλες τις ακαθαρσίες, διατηρώντας τη φωλιά, καθαρή και στεγνή. Όταν έχουμε να κάνουμε με ορφανά ή με γατάκια για τα οποία η μάνα τους δεν δείχνει ενδιαφέρον, και επειδή πρέπει να μάθουν από νωρίς να αδειάζουν την κύστη και το παχύ έντερο τους, ακολουθούμε την εξής μέθοδο - αμέσως μετά το φαγητό, χτυπούμε ελαφρά την περιοχή του περινέου με ένα χοντρό κομμάτι μαλλοβάμβακο πανί. Όταν το γατάκι αρχίζει να αρκουδίζει ένα γύρω - περίπου την τρίτη εβδομάδα - η μητέρα του αρχίζει την εκπαίδευση για την "καθαριότητα". Τον ίδιο καιρό, πρέπει να αρχίσουμε και εμείς με τα γατάκια που ανατρέφουμε μόνοι μας. Δεν πρέπει να λερώνουν τη φωλιά και θα πρέπει να τους δείξουμε το μέρος που θα αφοδέυουν μετά το γεύμα ακόμη και με τον τρόπο που τα μεταχειρίζεται η μητέρα τους. Τα πιάνουμε από το σβέρκο και τα οδηγούμε σε ένα κουτί ειδικό για την τουαλέτα τους ή σε ένα κατάλληλο μέρος με άμμο. Τα γατάκια γρήγορα συνηθίζουν να πηγαίνουν στο ίδιο μέρος, που το αναγνωρίζουν από τη χαρακτηριστική μυρουδιά. Αν δεν φροντίσουμε εγκαίρως για κατάλληλο μέρος, τα γατάκια θα πάνε στη γωνία του δωματίου, θα αφήσουν την χαρακτηριστική μυρουδιά και θα είναι όλο και πιο δύσκολο να τους αλλάξουμε συνήθεια. Η προσπάθεια για να αλλάξουμε το μέρος για την τουαλέτα, χρειάζεται πολλή προσοχή. Πρέπει πρώτα να καθαρίσουμε αυτή τη γωνία επιμελώς και στην ανάγκη να την περάσουμε με ένα ισχυρό αποσμητικό που θα εξαφανίσει τη μυρουδιά της γάτας. Όταν εκπαιδεύεται ένα ορφανό γατάκι, πρέπει να αρχίσετε να το βάζετε στο ειδικό κουτί, από τις δυόμισι εβδομάδες και πέρα. Αν δεν έχετε αποτελέσματα στην αρχή, τουλάχιστον φροντίζετε να προκαλείτε την ούρηση με τη μέθοδο του χτυπήματος με το πανί, όπως και πριν, άλλα αντί να πετάξετε το πανί, βάλτε το μέσα στο κουτί της τουαλέτας, για να πάρει την μυρουδιά και μην καθαρίζετε πολύ καλά το κουτί, ούτε και να χρησιμοποιήσετε αποσμητικό. Το κουτί πρέπει να έχει μέγεθος 30 χ 20 εκατοστά περίπου, τουλάχιστον 6 εκ. βάθος και να είναι πλαστικό ή τενεκεδένιο. Ένα φτηνό ταψάκι, είναι ότι πρέπει για αυτή την δουλειά. Το τενεκεδένιο, θα σκουριάσει γρήγορα από τα οξέα των ούρων, γι' αυτό είναι καλύτερα να αγοράσετε ένα εμαγιέ. Γεμίστε το κουτί με ένα υλικό στεγνό, καθαρό, απορροφητικό - όπως ο άμμος, ή το πριονίδι ή αγοράστε από τα ειδικά καταστήματα ένα υλικό ειδικό για αυτή τη δουλειά. Αν δεν βρείτε τίποτα από όλα αυτά, κομμάτια από εφημερίδες, είναι πολύ κατάλληλες. Ο,τι και να χρησιμοποιήσετε πάντως, στρώστε το κουτί με εφημερίδες, ώστε το βρώμικο πια υλικό να μαζεύεται εύκολα. Μπορείτε να το πετάτε μέσα στην κοπριά, στα σκουπίδια, ή να το καίτε. Μην το ρίχνετε ποτέ στην τουαλέτα γιατί θα βουλώσει. Η συχνότητα του καθαρισμού του δοχείου, εξαρτάται από το βάθος του και από το πόσες γάτες το χρησιμοποιούν. Θα πρέπει πάντως να το αλλάζετε, όταν γίνει υγρό και όταν μυρίζει άσχημα, ώστε να μη μαζεύονται και οι μύγες. Η γάτα συνηθίζει να σκάβει ένα λάκκο στο κουτί με τα πόδια της και φυσικά ρίχνει λίγο και έξω, γι' αυτό πρέπει να βάζετε το κουτί πάνω σε μια επιφάνεια που καθαρίζεται εύκολα και ποτέ πάνω στο χαλί. Ένα δοχείο με πλευρές φαρδιές, γυρτές προς τα μέσα, βοηθάει, γιατί δεν θα έχετε σκουπίδια γύρω - γύρω. Και καλού-κακού, βάλτε μια εφημερίδα από κάτω. Ποτέ μη χτυπάτε τη γάτα, που θα λερώσει σε λάθος μέρος. Μιλήστε της αυστηρά και απότομα, καθώς την σηκώνετε και την βάζετε στο κουτί. Και τότε, μιλήστε της με καλοσύνη. Τα ζώα καταλαβαίνουν πολύ καλά τον τόνο της φωνής σας και τα γατάκια θα μάθουν πολύ γρήγορα να πηγαίνουν στο σωστό μέρος. 
Είναι κάπως δύσκολο να κάνετε μια γάτα να αλλάξει συνήθειες. Εάν έχει λοιπόν συνηθίσει να χρησιμοποιεί το κουτί, για να πάρει τη συνήθεια να βγαίνει στον κήπο (ή αντίστροφα) αρχίστε όταν ο καιρός είναι καλός. Μόλις τελειώσει το φαγητό της, κρατήστε την μακρυά από το κουτί και αμέσως μετά πηγαίνετε την έξω, σε ένα μέρος με χώμα. Μια - δυο φορές, είναι αρκετές για να μάθει το γατάκι και ύστερα το μόνο που χρειάζεται, είναι να το βγάζετε έξω μετά το φαγητό. Σημειώστε, ότι τα κάπως μεγάλα γατάκια, όπως και οι γάτες δεν ουρούν συχνά. Σχεδόν μια φορά το εικοσιτετράωρο. Μπορεί να αφοδέυουν ακόμη πιο αραιά, άλλα αυτό δεν πρέπει να σας κάνει να ανησυχήσετε. Αντίθετα, μεγαλύτερη συχνότητα, ζόρισμα και νιαουρίσματα κατά την ούρηση, είναι σημάδι ανησυχητικό. Πηγαίνετε αμέσως τη γάτα στο γιατρό. Επειδή η γάτα είναι προσεχτική, είναι δύσκολο να παρακολουθούμε τα περιττώματα της, όπως του σκύλου. Πάντως, οι ενδείξεις για διάρροια, είναι υγρό, γλιτσασμένο τρίχωμα γύρω από την έδρα και τότε πρέπει να ασχοληθούμε με την περίπτωση. Έχετε πάντα το νου σας για ταινία ή σκουλήκια. Τα τελευταία, θα φανούν μάλλον στον εμετό, παρά στα περιττώματα. Τα σκουλήκια, ιδίως η άσκαρις, είναι και επικίνδυνα για τα παιδιά και εξασθενούν πολύ τη γάτα. Με τη βοήθεια του γιατρού σας, απαλλαγείτε από αυτά. Και επί πλέον, προσπαθήστε ώστε τα παιδιά να μην αφήνουν τις γάτες να τα γλύφουν στο πρόσωπο και μάθετε τα να πλένουν τα χέρια τους πριν το φαγητό, αν έπαιζαν με τη γάτα.