Το στόμα είναι επενδεδυμένο με μια υγρή βλεννογόνο μεμβράνη, η οποία εύκολα καταστρέφεται άλλα συνήθως και γρήγορα ξαναγίνεται.
Η εντελώς ιδιόρρυθμη γλώσσα, παίρνει μέρος μαζί με τα δόντια στο μάσημα.
Είναι κατασκευασμένη για να μπορεί να διπλώνει και γυρίζει στις άκρες σαν κουτάλι, για να μπορεί να μαζεύει το υγρό ακόμη και από μια επιφάνεια.
Οι ενήλικες γάτες είναι ανίκανες να ρουφήξουν νερό από την άκρη ενός σωλήνα.
Το πάνω μέρος της γλώσσας έχει μια ποσότητα από μεγάλες κερατοειδείς θηλές, με κατεύθυνση προς τα πίσω, που είναι τραχείες στο άγγιγμα.
Αυτές τις μεταχειρίζεται σαν χτένι για την περιποίησή της.
Τρια ζευγάρια σιαλογόνων αδένων και πολλά άλλα μικρότερα στη βλεννογόνο μεμβράνη, διατηρούν το στόμα υγρό, απομακρύνουν τα βακτηρίδια και τα νεκρά κύτταρα (τα εσώτερα στρώματα, διαρκώς ανανεώνονται) και υγραίνουν την τροφή, έτσι ώστε να καταπίνεται εύκολα.
Μεγάλες ποσότητες σάλιου παράγονται κάθε μέρα, άλλα το υγρό κυκλοφορεί ξανά μέσω του πεπτικού συστήματος και της κυκλοφορίας του αίματος.
Σε περίπτωση αρρώστιας, η μείωση της ροής του σάλιου, γίνεται αίτια μεγάλης ταλαιπωρίας για τη γάτα, γιατί δεν μπορεί να καταπιεί.
Το στόμα συνδέεται με το στομάχι μέσω του φάρυγγα και ενός μακριού, διασταλτού μυώδη σωλήνα - τον οισοφάγο - ο οποίος περνά πίσω από την καρδιά και τα πνευμόνια.
Ο φάρυγγας, (στο πίσω μέρος του στόματος) συνδέεται με τις ρινικές κοιλότητες και τον αναπνευστικό σωλήνα ο οποίος κατεβαίνει μπροστά από το λαιμό, στα πνευμόνια μέσω της μύτης η του στόματος.
Η γάτα αναπνέει από το στόμα όταν οι ρινικές κοιλότητες είναι φραγμένες.
Η συνένωση των αγωγών για την τροφή και την αναπνοή, έχει μερικά μειονεκτήματα, αφού τα υγρά, τα φαγητά η ο εμετός, μπορούν να αναρροφηθούν από τα πνευμόνια με μοιραίες συνέπειες.
Ατυχήματα μπορεί εύκολα να συμβούν, όταν ταΐζουμε τα μικρά γατάκια με μπιμπερό, όταν δίνουμε φάρμακα με το ζόρι στη γάτα, η όταν της δίνουμε αναισθητικό με το στομάχι γεμάτο.
Πρέπει να προσέχουμε και να αφήνουμε τις γάτες νηστικές αποβραδίς, όταν πρόκειται να πάρουν αναισθητικό την άλλη μέρα.