ΑΡΛΕΚΙΝΟΙ

Η οικογένεια των ημιραμφιδίων περιλαμβάνει περίπου 80 είδη που χωρίζονται σε 12 ομάδες, από τις οποίες όμως ελάχιστες γεννούν ζωντανά ψαράκια.

Τα Ημιραμφίδια τα βρίσκουμε στο φυσικό περιβάλλον σε ορεινούς χειμάρρους με καθαρό νερό και σε υφάλμυρες εκβολές ποταμών, αλλά ακόμη και στη θάλασσα. Για αυτό και οι συνθήκες που απαιτούνται για τη διατήρηση τους στα ενυδρεία, ποικίλλουν ανάλογα με το από πού προέρχονται τα ψάρια. Παρόλα αυτά πολλές φορές ακούμε ότι τα ημιραμφίδια χρειάζονται υψηλές θερμοκρασίες και υφάλμυρο νερό για να διατηρηθούν, ενώ στη πραγματικότητα μπορεί να μην είναι καθόλου έτσι.

Από όλα τα ημιραμφίδια, αυτά που είναι πιο ενδιαφέροντα για να διατηρηθούν στο ενυδρείο, είναι οι αρλεκίνοι. Είδος που έχει κακοπάθει λόγω διαρκών παρανοήσεων.

Οι αρλεκίνοι συνήθως διαβιούν στους ορεινούς χείμαρρους, όπου το νερό είναι φρέσκο αλλά γλυφό, και η θερμοκρασία είναι 21°C περίπου. Όταν οι αρλεκίνοι είναι στο ενυδρείο πρέπει να ζουν σε μία θερμοκρασία 22°C μέσα σε σκληρό και κάπως αλκαλικό νερό.

Πρέπει να τους παρέχουμε μεγάλες ποσότητες τροφής στο ενυδρείο, αν θέλουμε να τα διατηρήσουμε. Λαμβάνουν την τροφή άσχετα αν αυτή τοποθετείται στην επιφάνεια ή στον πάτο του ενυδρείου. Στη φυσική τους κατάσταση είναι εντομοφάγα, για αυτό τα κουνούπια είναι η αγαπημένη τους τροφή, αλλά και τροφή με νυφάδες κρέατος δεν προλαβαίνει να φθάσει στον πάτο, μόλις ριχτεί στο ενυδρείο, γιατί τους αρέσει εξαιρετικά. Εκτός από αυτό μπορούν να τραφούν με πολύ μικρά κομματάκια κρέατος και γαρίδας.

Το ζευγάρωμα τους είναι σχετικά εύκολο. Τα αρσενικά, που έχουν πολύ λαμπρότερα χρώματα, χρησιμοποιούν το οπίσθιο πτερύγιο σαν όργανο συνουσίας, ώστε να μεταφερθεί το σπέρμα από το αρσενικό στο θηλυκό. Είναι πιθανή η κατακράτηση σπέρματος για πολλούς μήνες σε αυτά τα ψάρια. Έτσι το θηλυκό μπορεί να απομονωθεί από το αρσενικό και να εξακολουθεί να έχει διαρκείς γεννήσεις, παρά την απουσία του αρσενικού.

Μεγάλο ενδιαφέρον έχει η παρακολούθηση του αρλεκίνου κατά την περίοδο της ερωτοτροπίας. Το αρσενικό ανεμίζει το πτερύγιο του μπροστά στο θηλυκό και τα χρώματά του γίνονται λαμπρότερα. Μετά κολυμπά δίπλα στο θηλυκό και κινεί το σώμα του πέρα - δώθε. Κάθε τόσο κινείται κάτω από το θηλυκό και τρίβει την κοιλιά του με το στόμα του. Όταν το θηλυκό διεγερθεί αρκετά, τότε το αρσενικό κινείται κατά μήκος του και ζευγαρώνει.

Το τελετουργικό της ερωτοτροπίας συνήθως λαμβάνει χώρα τις πρώτες πρωινές ώρες, όταν οι ακτίνες του ήλιου πέσουν στο ενυδρείο.

Η περίοδος κυοφορίας διαρκεί 6 με 8 βδομάδες, οπότε και στη μέλλουσα μητέρα πρέπει να χορηγείται μεγάλη ποσότητα θρεπτικής τροφής. Πρέπει να τρέφεται όσο πιο συχνά και καλά γίνεται. Κατά το τέλος της εγκυμοσύνης μπορούμε να δούμε τα μικρά να κινούνται μέσα στη μητέρα και όταν γεννιούνται έχουν 2.5 πόντους μήκος.

Μετά τη γέννα τα ψαράκια κολυμπούν προς την επιφάνεια του ενυδρείου και κρύβονται ανάμεσα σε φυτά. Αν και άλλα ενήλικα ημιραμφίδια βρίσκονται στο ενυδρείο, είναι πολύ πιθανό, τα περισσότερα, αν όχι και όλα τα μικρά ψαράκια, να φαγωθούν τις πρώτες ώρες της ζωής τους. Ακόμη και αν ζήσουν όλα, συνήθως ο αριθμός τους δεν υπερβαίνει τα 10, αν και έχουν αναφερθεί μέχρι και 20 για κάθε γέννα.

Τα μικρά ακολουθούν το διαιτολόγιο των μεγάλων από την αρχή. Μπορούμε να ρίξουμε γαριδούλες στην επιφάνεια του ενυδρείου για τροφή, ώστε τα μικρά ημιραμφίδια να τρέφονται έως ότου μεγαλώσουν και δυναμώσουν περισσότερο, για να κατέβουν προς τον πυθμένα του ενυδρείου. Τα νεαρά είναι σεξουαλικά ώριμα περίπου 4 μηνών και τα θηλυκά θα έχουν την πρώτη τους γέννα στους 6 μήνες.

Τα ημιραμφίδια είναι σαρκοβόρα, τρεφόμενα με μικρά ασπόνδυλα που αφθονούν στα καθαρά νερά, όπου το είδος απαντάται.