Λαβυρινθόψαρα

Τα λαβυρινθόψαρα που έχουν ενδιαφέρον για τα ενυδρεία, κατάγονται από τις Ινδίες, την Νοτιοανατολική Ασία και την Αφρική. Ζουν σε πολύ διαφορετικά νερά. Σε ποτάμια, ρυάκια, ακόμη και σε αρδευτικά κανάλια και σε πλημμυρισμένες εκτάσεις με καλλιέργεια ρυζιού. Επίσης τα συναντάμε σε καθαρά, πλούσια σε οξυγόνο και ορμητικά νερά. 
Τα Λαβυρινθόψαρα έχουν ένα πρόσθετο όργανο αναπνοής, τον λαβύρινθο. Το όργανο αυτό τους επιτρέπει να βγαίνουν στην επιφάνεια του νερού και να αναπνέουν από ευθείας ατμοσφαιρικά αέρα. Ο αναπνευστικός λαβύρινθος έδωσε το όνομά του σε αυτήν την ψαροοικογένεια. Έτσι, τα ψάρια αυτά είναι ανεξάρτητα από την περιεκτικότητα του νερού σε οξυγόνο. 
Μπορούν να ζήσουν σε νερά με ελάχιστο οξυγόνο όπως και σε κανάλια με απόνερα. Σε μερικά είδη όπως στα Trichogaster και στα Colisa, το κάτω πτερύγιο έχει πάρει τη μορφή νήματος και εξυπηρετεί την αίσθηση της αφής, της όσφρησης και της γεύσης. 
Τα περισσότερα από τα Λαβυρινθόψαρα φροντίζουν τους γόνους τους. Τη φροντίδα αυτή αναλαμβάνει το αρσενικό. Τα περισσότερα είδη της οικογενείας Betta, Trichogaster, Colisa και Makropodus φτιάχνουν στην επιφάνεια του νερού φωλιές από αφρό. Τα ψάρια αποθέτουν τα αυγά τους κάτω από τη φωλιά. Τα αυγά αυτά περιέχουν λίπος και ανεβαίνουν προς την επιφάνεια του νερού. Εάν μερικά βουλιάξουν, το αρσενικό τα ξαναφέρνει στη φωλιά. Το αρσενικό προστατεύει τη φωλιά, τη διορθώνει και επαναφέρει σε αυτήν τα αυγά που θα πέσουν έξω και θα βουλιάξουν. Η φροντίδα σταματάει από τη στιγμή που τα νεογνά θα αρχίσουν να κολυμπούν ελεύθερα. Μερικά είδη, όπως το επιθετικό ψάρι Betta pugnax, προστατεύουν τα αυγά τους φυλάσσοντας τα στην κοιλότητα του στόματός τους. 
Τα ψάρια αυτά ζουν σε ορμητικά νερά μα εκεί δεν μπορούν να φτιάξουν φωλιά από αφρό. Επίσης, συναντάμε λαβυρινθόψαρα που ζουν σε σπηλιές. 
Η εκτροφή των νεογνών έχει αρκετά προβλήματα. Ο λαβύρινθος δημιουργείται μετά από μερικές βδομάδες. Εάν η θερμοκρασία του νερού διαφέρει πολύ από αυτήν του περιβάλλοντος, τότε μπορεί να κρυολογήσουν εύκολα.