Τα ζώα των ακτών της θάλασσας

Οι ακτές της θάλασσας κατοικούνται σήμερα από χιλιάδες είδη θαλασσινά ζώα, που ανήκουν στο απέραντο βασίλειο των ασπόνδυλων. Από τα παλιότερα χρόνια οι ακτές της θάλασσας γνώρισαν μια εντατική ζωή, όπως βεβαιώνουν οι γεωλογικές ανακαλύψεις. Τα ζώα των ακτών τα επηρεάζουν οι παλίρροιες. Αυτά γνωρίζουν τις ενέργειες των ισχυρών κυμάτων, που κτυπούν τις ακτές. Μερικά από αυτά συγχρονίζουν τις μετακινήσεις τους με τις μετακινήσεις της θάλασσας. Άλλα βυθίζονται μέσα στην άμμο, όταν αποσύρονται τα νερά και περιμένουν να ξαναγυρίσουν. Άλλα κολλούν στερεά στους βράχους, όπου και ζουν. Πολλά θαλασσινά ζώα των ακτών, προστατεύονται με ισχυρούς θώρακες. Αλλά μερικά είδη, όπως οι μέδουσες, δεν έχουν καθόλου σκληρά μέλη.

Η φισσαλίδα και η μεγάλη μέδουσα είναι κοιλεντερωτά. Ο οργανισμός της φισσαλίδας δεν είναι καθόλου απλός. Είναι μια αποικία μικρών ζώων. Τα διάφορα αυτά ζώα δεν είναι όλα όμοια και δεν κάνουν την ίδια εργασία. Μερικά δεν κάνουν τίποτε άλλο, παρά να τρώνε και να χωνεύουν την τροφή. Άλλα ψαρεύουν και προστατεύουν την αποικία από τους εχθρούς της. Άλλα πάλι, ιδιαίτερα ευαίσθητα σημειώνουν τις εντυπώσεις, που έρχονται απέξω, ενώ άλλα ετοιμάζουν τα αυγά. Η αποικία, που πλέει είναι εφοδιασμένη με ένα μικρό σάκο γεμάτο αέριο που μοιάζει με πανί. Πολλές φορές η αποικία θυμίζει κανόνια θωρηκτών, γιατί είναι εφοδιασμένη με δηλητηριώδεις πλοκάμους, πού μπορούν να σκοτώσουν ακόμα και ένα μεγάλο ψάρι.

Η μεγάλη μέδουσα κολυμπά οκνηρά, ανοίγοντας και κλείνοντας την ομπρέλα της. Το στόμα βρίσκεται στην κάτω πλευρά του σώματος. Γύρω στο στόμα είναι κρεμασμένοι 4 βραχίονες, αποφύσεις των χειλιών. Με τους βραχίονες αυτούς πιάνει τα μικρά ζώα και τα τρώει. Οι μακριοί πλόκαμοι, που κρέμονται γύρω στην ομπρέλα, χρησιμεύουν και αυτοί για να πιάνουν τη τροφή. Η επιφάνεια τους έχει μικρές προεξοχές γεμάτες δηλητήριο. Όταν ένα μικρό ζώο αγγίξει πάνω σε ένα πλόκαμο, αμέσως τρυπιέται από τη δηλητηριώδη προεξοχή. Η μεγάλη μέδουσα φωσφορίζει τη νύχτα.

Πολύ χαριτωμένα σχήματα φτιάχνουν μικρά ζώα, πού ονομάζονται υδροκοράλια. Τα ζώα αυτά δεν μετακινούνται. Μένουν πάντοτε στην κατοικία τους, πού τη φτιάχνουν τα ίδια, παίρνοντας τον ασβέστη που βρίσκεται διαλυμένος στο νερό τής θάλασσας. Όταν πεθαίνουν, αφήνουν πίσω τους το μικρό πέτρινο σπίτι τους.