Εκτροφή - παπαγαλάκια

Όπως προκύπτει από τις περιγραφές των διάφορων ειδών, η εκτροφή μερικών πουλιών είναι πιο εύκολη και άλλων πιο δύσκολη. Ο αρχάριος θα έπρεπε να αρχίσει με τα πιο εύκολα και πιο φτηνά είδη και να αποκτήσει εμπειρίες. Το γεγονός ότι υπάρχουν είδη που δεν έχουν εκτραφεί ποτέ η μόνο σπάνια δεν σημαίνει πάντα ότι είναι δύσκολο να εκτραφούν άλλα ότι σχεδόν ποτέ δεν επιχείρησε κανείς την εκτροφή τους. 
Αυτό ισχύει κυρίως για τα νοτιοαμερικάνικα παπαγαλάκια με τη σφηνοειδή ουρά και τα παπαγαλάκια με το λεπτό ράμφος, που είναι ενδιαφέροντα για τους αρχάριους και δεν είναι και ιδιαίτερα ακριβά. Τα καλύτερα πουλιά για εκτροφή είναι τα αυστραλέζικα, τα οποία και σας συνιστούμε, άλλα γενικά είναι πολύ ακριβά και σπάνια. Ακόμα πρέπει να προσέξετε τι συνθήκες μπορείτε να προσφέρετε στα πουλιά, αν διαθέτετε χώρο και χρήματα για μεγάλα υπαίθρια αναθρεπτήρια η σκοπεύετε να τα περιορίσετε μέσα στο σπίτι. Πρέπει λοιπόν να λάβετε υπόψη σας όλα αυτά τα σημεία πριν αγοράσετε ένα πουλί. Για την εκτροφή σε εσωτερικούς χώρους σας συνιστούμε να μην αγοράσετε μικρότερα κλουβιά από αυτά που περιγράψαμε, αν θέλετε να έχετε ζωηρά και υγιή πουλιά. Οι διαστάσεις αυτών των υπαίθριων αναθρεπτηρίων είναι ιδανικές αν θέλετε να δημιουργηθεί ολόκληρη οικογένεια πουλιών. Πάντως, έχουμε δει καλά αποτελέσματα και σε μικρότερα αναθρεπτήρια. Φυσικά, πολλά εξαρτώνται από την πρακτική διαρρύθμιση του χώρου και τη σωστή φροντίδα. Ο αρχάριος θα πρέπει - αν είναι δυνατόν - να επισκεφθεί στην αρχή επιτυχημένους εκτροφείς, όπου θα δει πρακτικές διαρρυθμίσεις και θα πάρει και καλές συμβουλές. 
Ο πρώτος όρος για μια επιτυχημένη εκτροφή είναι να έχετε έτοιμους τους χώρους για αυτό το σκοπό. Επίσης πρέπει να είστε σίγουροι ότι έχετε ένα πραγματικό ζευγάρι γιατί η διάκριση των γενών είναι αρκετά δύσκολη σε πολλά είδη. Τα πουλιά πρέπει να είναι υγιή, χωρίς παραμορφώσεις και να έχει συνηθίσει το ένα το άλλο. Σε μερικά είδη τα πουλιά δεν είναι δύσκολα στην εκλογή συζύγου, σε άλλα όμως πρέπει πρώτα να συνηθίσουν το ένα το άλλο. Καλύτερα είναι να αγοράσετε νεαρά, αμεταχείριστα πουλιά. Είναι δύσκολο να βρείτε στο εμπόριο δοκιμασμένα ζευγάρια και είναι βέβαια ακριβά. Η διασταύρωση θα πρέπει να αποφεύγεται, αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στη διατήρηση των αυστραλέζικων ειδών. Όποιος έχει εκθρέψει μόνος του πουλιά, θα πρέπει να αλλάζει με άλλους εκτροφείς πουλιά προς όφελος και των δυο. 
Δεν αναφέραμε καθόλου το θέμα των μη καθαρόαιμων πουλιών. Έχουν εκτραφεί από πολλά παρόμοια είδη μη καθαρόαιμα πουλιά, άλλα δεν θα πρέπει να χαλάμε τα είδη όπως τα αυστραλέζικα παπαγαλάκια, που υπάρχουν - και δεν είναι πολλά - με διάφορες διασταυρώσεις. Έχουμε και το παράδειγμα των αχώριστων (Αγαπορνίδων), από τα οποία δημιουργήθηκε μετά από διασταυρώσεις ένα μεγάλο άχρηστο είδος. Κάτι παρόμοιο, αν και όχι τόσο εξαπλωμένο, γίνεται και με τις Ροσέλλες. Δεν θα έπρεπε λοιπόν να αγοράζετε μη καθαρόαιμα πουλιά, ακόμα και αν είναι γόνιμα. Θα θέλαμε μάλιστα να τονίσουμε: τότε να μην τα αγοράζετε καθόλου. Τα μικρότερα είδη (πράσινα παπαγαλάκια, μικροπαπαγαλάκια οι αχώριστοι) πρέπει να είναι τουλάχιστον ενός έτους όταν τα ζευγαρώνετε, τα μεγαλύτερα είδη πρέπει να είναι 2 ετών. 
Όταν εκτρέφετε πουλιά μέσα στο σπίτι μπορείτε να αρχίσετε νωρίς την άνοιξη. Όταν όμως θέλετε να τα εχθρέψετε σε υπαίθριο αναθρεπτήριο, είναι καλύτερα να περιμένετε μέχρι τις αρχές του Απρίλη η και λίγο αργότερα - ανάλογα με τη θερμοκρασία και το κλίμα. Όπως αναφέραμε, είναι καλύτερα όταν η φωλιά κρέμεται στο σκεπασμένο μέρος του υπαίθριου αναθρεπτηρίου. Αλλιώς όταν οι νύχτες είναι κρύες, υπάρχει κίνδυνος να αρρωστήσει το θηλυκό από Legenot και να αποτύχει το ζευγάρωμα. Ακόμα υπάρχουν και θηλυκά που σταματάνε πολύ νωρίς να σκεπάζουν τα μικρά τους με τα φτερά τους και έτσι οι νεοσσοί πεθαίνουν από το κρύο. 
Συνήθως, γεννάνε κάθε δεύτερη μέρα αυγά. Συχνά αρχίζει το θηλυκό να κλωσάει μετά το δεύτερο η τρίτο αυγό και έτσι οι πρώτοι νεοσσοί βγαίνουν από τα αυγά συγχρόνως, ενώ οι άλλοι σε διαστήματα μιας ημέρας. 
Είναι δύσκολο να πει κανείς τον ακριβή χρόνο επωάσεως των διαφόρων ειδών. Άλλωστε, εξωτερικοί παράγοντες έχουν μεγάλη σημασία. 
Άλλα και ο χρόνος από τότε που θα βγουν από το αυγό μέχρις ότου εγκαταλείψουν τη φωλιά διαφέρει από είδος σε είδος. Αφού οι νεοσσοί εγκαταλείψουν τη φωλιά τρέφονται από τους γονείς για ένα χρονικό διάστημα ακόμη, συνήθως για 24 ημέρες περίπου. Πολλά όμως μικρά παπαγαλάκια αρχίζουν πολύ νωρίς να τρώνε μόνα τους ακόμα και αν τα ταΐζουν οι γονείς τους. Σε είδη που επωάζουν περισσότερο από μια φορά σε ένα καλοκαίρι, το αρσενικό γίνεται κακό και κυνηγάει τους νεοσσούς της πρώτης φοράς. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να έχετε το νου σας και να βγάλετε γρήγορα τα μικρά από το κλουβί. 
Τα μικρά πουλιά μπορεί να είναι πολύ ντροπαλά σε ξένο περιβάλλον και με το παραμικρό ερέθισμα να φοβούνται και να στριγγλίζουν. Γι αυτό είναι σκόπιμο να τα βάλετε σε κλουβί που να μη μπορούν να τραυματιστούν εύκολα αν πετάνε με δύναμη. Αν τα αφήσετε όμως ήσυχα, ηρεμούν γρήγορα. Άλλωστε είναι σκόπιμο να σκορπάτε την τροφή και στο δάπεδο του κλουβιού, που τη βρίσκουν πιο εύκολα. Εξάλλου δεν θα πρέπει αυτό το διάστημα να κάνετε οικονομία στα κοτσάνια κεχριού, που πάντα τους αρέσουν. Ιδιαίτερα σας συνιστούμε τα φυτρωμένα κοτσάνια. 
Στο τέλος, θέλουμε να αναφέρουμε το χρυσό κανόνα, σύμφωνα με τον οποίο κάθε ζεύγος παπαγαλάκια πρέπει να ζει ξεχωριστά. Σε μερικά είδη και σε μεγάλα αναθρεπτήρια μπορούν να πετάνε και μερικά μικρόσωμα ζευγάρια πουλιών. Άλλα πρέπει πάντα να έχετε μόνο ένα ζευγάρι παπαγαλάκια η παπαγάλους στο ίδιο αναθρεπτήριο. Δεν πρέπει να ενοχλείτε τα ζευγάρια που επωάζουν η που τρέφουν τα μικρά τους, ελέγχοντας τη φωλιά. Μόνον όταν το θηλυκό είναι έξω από τη φωλιά πρέπει να κοιτάζετε μέσα και να απομακρύνετε πιθανόν πεθαμένα πουλιά. 
Πρέπει πάντα να φροντίζετε για τη διατροφή τους. Φυτρωμένοι σπόροι, φρούτα, χορτάρι, ημιώριμο χορτάρι, καθώς και ημιώριμη βρώμη έχουν αποδειχθεί καλοί για αυτή την περίπτωση. Επίσης ωφέλιμο σε μερικά είδη είναι αυγό βρασμένο σκληρό, κομμένο σε μικρά κομματάκια, ανακατεμένο με τριμμένο μπισκότο. Πρέπει πάντα να παίρνουν ανόργανα συστατικά (μέταλλα). 
Όταν έχετε σπάνια είδη, δεν πρέπει να πουλάτε όλα τα καινούρια πουλιά, άλλα να κρατάτε μερικά και να κάνετε με ανταλλαγή καινούρια ζευγάρια με διαφορετικό αίμα. Αν θέλετε να δημιουργήσετε ολόκληρη γενιά πρέπει να έχετε αρκετά ζευγάρια ,πράγμα που βοηθάει στη διατήρηση του είδους στην αιχμαλωσία. 
Στην εκτροφή παπαγαλακίων χρειάζονται συχνά θετοί γονείς για να σώσουν σημαντικά αυγά η νεοσσούς. Αυτό συμβαίνει κυρίως με τα αυστραλέζικα παπαγαλάκια. Για θετοί γονείς είναι κατάλληλα μόνον πουλιά του ίδιου είδους, οικογένειας η μιας πολύ γειτονικής οικογένειας. Έτσι μπορούν να μεγαλώσουν τις Ροσέλλες άλλα είδη Ροσελλών και ωδικών παπαγαλάκων, άλλα και τα μεγαλύτερα βασιλικά και ερυθρότερα παπαγαλάκια. Τα ωδικά παπαγαλάκια δέχονται χωρίς δυσκολία πολύχρωμα παπαγαλάκια, άλλα και άλλους νεοσσούς της οικογένειάς τους (Psefotus), ακόμα και νεοσσούς των διάφορων Polytelis - ειδών. Για τα πράσινα παπαγαλάκια είναι τα νεοφώτιστα καλοί θετοί γονείς και φυσικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα υπόλοιπα είδη πράσινων παπαγαλάκων σαν θετοί γονείς για άλλα είδη της οικογένειάς τους. Μάλλον ακατάλληλοι για θετοί γονείς είναι οι μελοψιττακοί. Οι αχώριστοι (Agaporniden) όμως έχουν χρησιμοποιηθεί συχνά και με επιτυχία σαν θετοί γονείς για διάφορα μικρότερα είδη ψιττακίσκων με πλακουτσή ουρά.