Αν έχετε κάποιες ικανότητες, η κατασκευή κατοικίας ενός τρωκτικού δεν θα είναι δύσκολη.
Αρχίζετε βιδώνοντας ξύλινες επιστρωμένες πλάκες πάχους 12 - 15 χιλ. ώστε να σχηματισθεί ένα ορθογώνιο κουτί.
Αν θέλετε προσθέτετε μια γυάλινη πρόσοψη και ένα δικτυωτό σκέπασμα με επιψευδαργυρωμενα σιδερένια κάγκελα, αλλιώς κατασκευάζετε μια μικρή ντουλαπιτσα με δικτυωτή πορτούλα (σαν μια ξύλινη δεξαμενή για ερπετά που στην μπροστινή όψη να έχει κιγκλίδωμα).
Τοποθετείστε σε ύψος 15 - 20 εκ. από το δάπεδο ένα πλαίσιο από γυαλί η ξύλο για να μην πετάγεται έξω η επίστρωση του δαπέδου.
Οι προτεινόμενες διαστάσεις είναι ίδιες με αυτές της προηγούμενης παραγράφου.
Που θα τοποθετήσω το κλουβί;
Το κλουβί πρέπει να είναι κάπως υπερυψωμένο, αφού το χαμστερ, όπως και τα περισσότερα τρωκτικά, έχει τον φόβο της επίθεσης από ψηλά - φόβο που το κάνει να φυλάγεται ακόμη και από το στοργικό χέρι του ιδιοκτήτη του.
Όπως και τα περισσότερα μικρά θηλαστικά, το χαμστερ παρουσιάζει μεγάλη ευαισθησία στο θόρυβο, γι' αυτό και το κλουβί του δεν πρέπει να τοποθετείται κοντά σε ηχεία η ραδιόφωνα.
Να αποφεύγετε την τοποθέτηση του κλουβιού κοντά σε κουρτίνες - το χαμστερ θα κομματιάσει το ύφασμα τους που αποτελεί εξαίρετη πρώτη ύλη για το στήσιμο της φωλιάς του.
Αν και πολλά χαμστερ στην άγρια μορφή τους κατοικούν σε ερήμους, η ζέστη από ήλιο η θερμαντικά σώματα τους είναι ανυπόφορη.
Τα άγρια χαμστερ δραστηριοποιούνται τις νύχτες, ενώ την ημέρα παραμένουν προστατευμένα σε βαθιές υπόγειες φωλιές.
Τα ρεύματα αέρα, η υψηλή υγρασία σε συνδυασμό με χαμηλές θερμοκρασίες και ο καπνός των τσιγάρων επιβαρύνουν την υγεία των χαμστερ (όπως και των ανθρώπων).